زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

رکوع (قرآن)





از افعالی که در عبادت خداوند انجام می‌شود، رکوع است.


۱ - معنای رکوع



ركوع، انحنا و خم شدن است. اين لفظ گاهى به شكل مخصوص در نماز گفته مى‌شود و گاهى در تواضع و افتادگى؛ چه در عبادت باشد و چه در غير آن.
مقصود در اين مقاله، ركوع در عبادت است و آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از مشتقّات‌ «ركع» استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط



آثار رکوع (قرآن)، ابراهیم و راکعان (قرآن)، احکام رکوع (قرآن)، اخلاص در رکوع (قرآن)، اسماعیل و راکعان (قرآن)، امتناع از رکوع (قرآن)، انفاق در رکوع (قرآن)، اهمیت رکوع (قرآن)، ترک رکوع (قرآن)، دعا در حال رکوع (قرآن)، رکوع اصحاب محمد (قرآن)، رکوع با جماعت (قرآن)، رکوع بنی‌اسرائیل (قرآن)، رکوع پیروان محمد (قرآن)، رکوع حاجیان (قرآن)، رکوع داود (قرآن)، رکوع در ادیان (قرآن)، رکوع در برابر خدا (قرآن)، رکوع در دین ابراهیم (قرآن)، رکوع در مسجدالحرام (قرآن)، رکوع عبادت‌کنندگان عصر مریم (قرآن)، رکوع علی (قرآن)، رکوع‌کنندگان (قرآن)، رکوع محمد (قرآن)، رکوع مریم (قرآن)، رکوع مؤمنان (قرآن)، رکوع و عمل صالح (قرآن)، زکات در رکوع (قرآن)، صدقه در رکوع (قرآن)، مکان رکوع (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۳۶۴، «رکع».    


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۵، ص۱۲۵، برگرفته از مقاله «رکوع».    


رده‌های این صفحه : رکوع | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.